امام عصر

مهدي كجايي؟

Click to close image, click and drag to move

از شنبه درون خود تلمبار شدیم

تا آخر پنج شنبه تکرار شدیم

خیر سرمان منتظر دیداریم

جمعه شد و لنگ ظهر بیدار شدیم

برچسب‌ها: مهدي كجايي؟,

دو شنبه 10 تير 1392

14:48

kamran

برخي به غلط تصور مي كنند كه حضرت بقية الله(عليه السلام) در دوران غيبت در مكاني خوش آب و هوا،زير درختي پر ميوه ودر كنار نهري خروشان!روزگار را به خوشي و آسايش مي گذرانند و غمي بر دل و دردي بر سينه ندارند و همانند ما دست بر روي دست گذاشته اند تا زماني كه خداوند اجازۀ ظهور به ايشان عطا فرمايند،كه واقعيت جز اين است و در روایاتی آمده است که آن حضرت در بیابان های گرم و سوزان زندگی می کنند....

امير المؤمنين حضرت علي(عليه السلام)به اصبغ بن نباته فرمودند:

(("امام"عهده دار اين امر(حضرت مهدي عليه السلام)همان راندۀ آوارۀ بي كس تنهاست/بحارالنوار،ج51،ص120))

دوران غيبت،دوران غربت امام است.دوران مظلمويت،انزوا،تنهايي،دل شكستگي و گريه هاي طولاني اوست.دوراني است كه آن حضرت بايد از شهرها فاصله بگيرد ودر مكان هاي پنهان دور از ظالمان زندگي كند.صاحب زمان و مالك زمين است،امّا بايدبه طور ناشناس در ميان مردم رفت و آمد كند.

دوازده قرن است كه هر صبح و شام،طلوع و غروب خورشيد را نظاره مي كند.صدها سال است كه بي صبرانه منتظر بيداري انسان ها به ويژه شيعيان و صدور فرمان الهي ظهور است.تعجب اينجاست كه چرا بشر اورا نمي خواهد؟چرا شيعيانش آن گونه كه بايد يادش نمي كنند و براي ظهورش دعا نمي كنند!؟

پنج شنبه 22 فروردين 1392

12:16

kamran

خبری نیست...

این جمعه هم از دیدن رویت خبری نیست

دیگر نفسم هم، نفسِ معتبری نیست

رد می شود این جمعه و تا لحظه آخر

از آمدن سبز تو اما اثری نیست

ای شاه کلیدِ همه قفلِ قفسها

مرغان قفس را تو نباشی که پری نیست ...

اللهم عجل لولیک الفرج

دو شنبه 9 بهمن 1391

12:37

kamran

کجاییم و کجایی؟

عوذ بالله السمیع العلیم من الشیطان الرجیم. بسم الله الرحمان الرحیم. و صلی الله علیک یا ولی العصر ادرکنا و السلام علیک یا سیدی و رحمة الله و برکاته.

قطاری سریع السّیر در حرکت است، مملو از مردمان گونه گون.

قطاری بی وقفه که حتی مسافران خود را در حال حرکت پیاده می کند!

مسافران تنها اندک زمانی میهمان اند و به سرعت باید قطار را ترک کنند.

به درون قطار می رویم؛ چه هنگامه ای است! بازار های مکاره، خرید و فروشِ عمر و مشتریان مشتاق و غافل از عاقبت!

چنان سرگرمِ زرق و برق قطارند که اصلاً به پایان راه نمیاندیشند!

تذکرات صاحب قطار را هم جدی نمی گیرند؛ انگار اصلاً نمی شنوند!

این قطار عمر من و توست.

دو شنبه 9 بهمن 1391

12:37

kamran

عزیز فاطمه

دلم دوباره ببین که شده پریشانت
عزیز فاطمه ای جان من به قربانت

برای روز ظهورت، برای آمدنت
چقدر مانده که کامل شوند یارانت؟

بگو چگونه بیایم چگونه آقا جان
به جستجوی تو و خیمه و بیابانت

به که قسم بخورم بی تو من کم آوردم
بس است این همه دوری بس است هجرانت

تو را قسم به صبوری قلب منتظران
عزیز فاطمه برگرد سوی کنعانت

عدالت علوی تو خواب این شهر است
فدای آن لبه ی ذوالفقار برانت

اگر چه لایق احسان تو نبودم من
همیشه شامل من بوده است احسانت

از این حجاب پر از ابر آسمان، آخر
ظهور می کند آن روی ماه پنهانت

دو شنبه 9 بهمن 1391

12:33

kamran

امامم

امام دست نیافتنی نیست،دست های ما بسته است.
امام درپرده غیبت نیست،پرده برچشمهای ماست.
وآنچه ما رااز زیارت امام محروم می کند.........
غیبت امام نیست،غفلت ماست.

دو شنبه 9 بهمن 1391

12:32

kamran

عصر ظهور از دیدگاه امام باقر

که خداى متعال خطابشان مى‏کند و مى‏فرمايد: بندگان من! شما به حجت پنهان من ايمان آورديد و غيب مرا تصديق کرديد. پس بر شما مژده باد که بهترين پاداش من در انتظارتان است.»

آن‏گاه امام باقر عليه‏السلام ادامه داد: «خداوند متعال به خاطر ارج‏گذارى از چنين منتظران راستينى به آنان مى‏فرمايد: شما مردان و زنان، بندگان حقيقى من هستيد. رفتار نيک و شايسته‏تان را مى‏پذيرم و از کردار ناپسندتان عفو مى‏کنم و به خاطر شما ساير گنهکاران را مى‏آمرزم و بندگانم را به خاطر شما با باران رحمت خود سيراب و از آنان بلا را دفع مى‏کنم. اى عزيزترين بندگان من! اگر شما نبوديد، عذاب دردناک خود را به مردم نافرمان نازل مى‏کردم.»

ياران وفادار

پيشواى پنجم عليه‏السلام در توصيف ياران حضرت مهدى عليه‏السلام که در زمان غيبت، خود را براى شرکت در قيام جهانى آن حضرت آماده مى‏کنند، به ابو خالد کابلى فرمود: «من به گروهى مى‏نگرم که در آستانه ظهور از طرف مشرق زمين به پا مى‏خيزند. آنان به دنبال طلب حق و ايجاد حکومت الهى تلاش مى‏کنند. بارها از متوليان حکومت اجراء حق را خواستار مى‏شوند، امّا با بى‏اعتنايى مسئولين مواجه مى‏شوند. وقتى که وضع را چنين ببينند، شمشيرهاى خود را به دوش مى‏نهند و با اقتدار و قاطعيت تمام در انجام خواسته‏شان اصرار مى‏ورزند تا اينکه سردمداران حکومت نمى‏پذيرند و آن حق طلبانِ ثابت قدم، ناگزير به قيام و انقلاب مى‏گردند و کسى نمى‏تواند جلوگيرشان شود. اين حق‏جويان وقتى که حکومت را به دست گرفتند، آن را به غير از صاحب الامر عليه‏السلام به کس ديگرى نمى‏سپارند. کشته‏هاى اينها همه از شهيدان راه حق محسوب مى‏شوند.»

در اينجا امام باقر عليه‏السلام به ابو خالد کابلى جمله‏اى زيبا فرمود که مى‏تواند نصب العين همه منتظران لحظات ظهور باشد.

آن حضرت فرمود: «اَما اِنِّى لَوْ اَدْرَکتُ ذلِک لاَءَسْتَبْقَيتُ نَفْسى لِصاحِبِ هذَا الاْءَمْرِ؛ مطمئنا بدان! اگر من آن روزگاران را درک کنم، جانم را براى فداکارى در رکاب حضرت صاحب الامر عليه‏السلام تقديم مى‏دارم.»

امام پنجم عليه‏السلام در مورد استقامت و استوارى ياران حضرت مهدى عليه‏السلام به آيه‏اى از قرآن استناد کرد و در تفسير آيه «فَاِذا جاءَ وَعْدُ اُوْلهُما بَعَثْنا عَلَيکمَ عِبادا لَنا اُولى بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجاسُوا خِلالَ الدِّيارِ وَکانَ وَعْدا مَفْعُولاً»؛ «هنگامى که نخستين وعده فرا رسد، گروهى از بندگان پيکارجوىِ خود را بر ضد شما برمى‏انگيزيم [تا شما را سخت درهم کوبند و براى به دست آوردن مجرمان [خانه‏ها را جستجو مى‏کنند و اين وعده‏اى است قطعى.» فرمود: «اين بندگان پيکارجو و مقاوم که به طرفدارى از حق به پا مى‏خيزند، همان حضرت قائم و ياران وفادار او هستند.»

چشم به راه ظهور

از منظر امام باقر عليه‏السلام در عصر غيبت، چشم به راه ظهور حضرت مهدى عليه‏السلام بودن و انتظار حکومت آل محمد صلى‏الله‏عليه‏و‏آله را کشيدن از عبادات شايسته و برتر محسوب مى‏شود. آن گرامى به نقل از وجود مقدس رسول اکرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله فرمود: «اَفْضَلُ الْعِبادَةِ انْتِظارُ الْفَرَجِ؛ انتظار [پيروزى و] فرج [آل محمد صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ] از برترين عبادات محسوب مى‏شود.»

جهان در آستانه ظهور

در آستانه ظهور حضرت مهدى عليه‏السلام اوضاع جهان به بدترين وضع خود مى‏رسد و ظلم و ناعدالتى، تبعيض، تضييع حقوق ديگران به بدترين وضع خود تبديل شده و مردم از هر کس و حکومتى نااميد گرديده، به دنبال روزنه اميد و نداى عدالتى مى‏گردند که آنان را از آن منجلاب ستم و از چنگال زورمداران و مستکبران نجات بخشد. مردم چنان از دست دروغگويان فتنه‏انگيز و فرصت طلب به تنگ مى‏آيند که شب و روز آرزوى قيام منادى عدالت را در سر مى‏پرورانند. حضرت امام باقر عليه‏السلام فضاى تاريک جهان قبل از ظهور را اين‏گونه بيان مى‏کند: «لا يقُومُ الْقائِمُ اِلاّ عَلى خَوْفٍ شَديدٍ مِنَ النّاسِ وَزَلازِلَ وَفِتْنَةٍ وَبَلاءٍ يصيبُ النّاسَ وَطاعُونٍ قَبْلَ ذلِک وَسَيفٍ قاطِعٍ بَينَ الْعَرَبِ وَاخْتِلافٍ شَديدٍ بَينَ النّاسِ وَتشْتيتٍ فى دينِهِمْ وَتَغْييرٍ فى حالِهِمْ حَتّى يتَمَنَّى الْمُتَمَنّى الْمَوْتَ صَباحا وَمَساءً مِنْ عِظَمِ ما يرى مِنْ کلْبِ النّاسِ وَاَکلِ بَعْضِهِمْ بَعْضا؛ حضرت قائم عليه‏السلام قيام نمى‏کند، مگر در حال ترس شديد مردم و زلزله‏ها و فتنه و بلايى که بر مردم فرا رسد و قبل از آن، گرفتار طاعون مى‏شوند. آن‏گاه شمشير برنده ميان اعراب حاکم مى‏شود و اختلاف ميان مردم و تفرقه در دين و دگرگونى احوالشان به اوج مى‏رسد؛ به‏گونه‏اى که هر کس بر اثر مشاهده درنده‏خويى و گزندگى‏اى که در ميان برخى از مردم نسبت به بعضى ديگر به وجود مى‏آيد، صبح و شام آرزوى مرگ مى‏کند.» امام آن‏گاه افزود: «وقتى که يأس و نااميدى تمام مردم را فرا گرفت و ديگر از هر جهت خود را در بن‏بست احساس کردند، امام غائب عليه‏السلام قيام مى‏کند.»

اقتدار حضرت مهدى عليه‏السلام

براى اجراء عدالت و گسترش مساوات در جامعه اسلامى لازم است که موانع عدالت را از ميان برداشت و راه آن را هموار کرد؛ زيرا اصحاب زر و زور و تزوير و کسانى که از درهم ريختگى جامعه در راه ترويج فساد و انحراف بهره مى‏برند، هرگز از عدالت و برنامه‏هاى عادلانه راضى نخواهند بود و با توسل به هر شيوه‏اى در مسير احقاق حقوق مردم سنگ‏اندازى خواهند کرد. بنابراين، يکى از مهم‏ترين ويژگيهاى زمامداران عادل قاطعيت و صلابت در مقابله با دشمنان داخلى و خارجى است. امام زمان عليه‏السلام نيز با اقتدار کامل مخالفين اسلام و دشمنان عدالت را سرکوب خواهد کرد. امام باقر عليه‏السلام مى‏فرمايد: «لَيسَ شَأْنُهُ اِلاّ بِالسَّيفِ؛ آن حضرت [در سرکوب دشمنان قسم خورده‏اش[ فقط شمشير را مى‏شناسد.»

او در قاطعيت همانند جدّش رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله عمل خواهد کرد و به خيانتکاران، کافران و عوامل داخلى دشمن اجازه هيچ‏گونه توطئه‏اى نخواهد داد.

حضرت باقر عليه‏السلام درباره شباهت حضرت مهدى عليه‏السلام به پيامبران الهى مطالبى فرموده و درباره تشابه حضرت خاتم الاوصياء به حضرت پيامبر اکرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله فرموده است: «وَاَمّا مِنْ مُحَمَّدٍ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله فَالْقِيامُ بِالسَّيفِ وَتَبْيينُ آثارِهِ ثُمَّ يضَعُ سَيفَهُ عَلى عاتِقِهِ ثَمانِيةَ اَشْهُرٍ فَلا يزالُ يقْتُلُ اَعْداءَ اللّهِ حَتّى يرْضَى اللّهُ عَزَّ وَجَلَّ؛ و امّا [شباهت حضرت مهدى عليه‏السلام ] به پيامبر اکرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله قيام با شمشير است [که دشمنان لجوج را از ميان برمى‏دارد] و آثار آن حضرت را آشکار مى‏کند. آن‏گاه هشت ماه به صورت مسلّح و آماده به سر مى‏برد و همواره با دشمنان خدا مبارزه مى‏کند تا اينکه خداوند راضى شود.»

بانوان در دولت مهدوى

بدون ترديد بانوانِ شايسته و متعهد در دولت آن حضرت جايگاه ارزشمندى دارند. نقش زن در آن زمان همانند زنان صدر اسلام، فراخور حال آنان و نسبت به موقعيت ويژه‏شان خواهد بود؛ يعنى همان رسالتى که يک زن مسلمان طبق آيين اسلام به دوش گرفته است، در عصر ظهور نيز به آن پاى‏بند خواهد بود. آنچه از روايات برمى‏آيد، آن است که عده‏اى از کارگزاران آن حضرت از بانوان ارجمند هستند. جابر بن يزيد جعفى از ياران نزديک امام محمد باقر عليه‏السلام به نقل از آن حضرت فرمود: «وَيجِى‏ءُ وَاللّهِ ثَلاثُ مِائَةٍ وَبِضْعَةَ عَشَرَ رَجُلاً فيهِمْ خَمْسُونَ امْرَأَةً يجْتَمِعُونَ بِمَکةَ عَلى غَيرِ ميعادٍ؛ به خدا سوگند! 313 نفر ياران مهدى عليه‏السلام مى‏آيند که پنجاه نفر از آنان زن مى‏باشند و بدون هيچ‏گونه وعده قبلى در شهر مکه گرد هم جمع مى‏شوند.»

روايت ديگرى در اين زمينه از ام سلمه، همسر رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله از طريق اهل سنت نقل شده است که پيامبر اکرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله در آن گفتار با اشاره به عصر ظهور و اجتماع ياران حضرت مهدى عليه‏السلام در اطراف آن حضرت مى‏فرمايد: «يعُوذُ عائِذٌ فِى الْحَرَمِ فَيجْتَمِعُ النّاسُ اِلَيهِ کالطَيرِ الْوارِدِ الْمُتَفَرِّقَةِ حَتّى يجْتَمِعَ اِلَيهِ ثَلاثُ مِائَةٍ وَاَرْبَعَةَ عَشَرَ رَجُلاً فِيهِ نِسْوَةٌ...؛ [در زمان ظهور[ پناه‏خواهى به حرم خداوند در مکه پناهنده مى‏شود. مردم همانند کبوتران از هر سو به جانب ا و رو مى‏آورند تا اينکه سيصد و چهارده نفر که عده‏اى از آنان زن هستند، دور او را مى‏گيرند.» و ادامه داد: «و از همان‏جا خروج مى‏کنند و بر تمام ستمگران و اعوان و انصارشان پيروز مى‏گردند و عدل را آن‏چنان در روى زمين برقرار مى‏سازند که زندگان آرزو مى‏کنند که اى کاش مرده‏هايشان نيز از طعم آن عدالت مى‏چشيدند!»

مخالفين دولت مهدوى

سران جبهه باطل معمولاً افرادى خودخواه، متکبر، صاحب صفات ناپسند انسانى هستند که در مقابل حق خودنمايى مى‏کنند. آنان چنان در منجلاب فساد و گناه غوطه‏ورند که انسانهاى حق‏طلب و جلوه‏هاى فضيلت را خطرناک‏ترين دشمنان خويش قلمداد مى‏کنند. به همين جهت، تمام تلاشهاى خود را براى نابودى آيين حق و رهبران الهى به کار مى‏گيرند. امّا خداوند طبق سنت پايدار خود همواره حق را پيروز گردانيده و دشمنانش را مأيوس و مغلوب کرده است.

قرآن مى‏فرمايد: «يرِيدُونَ أَن يطْفِئُواْ نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَ هِهِمْ وَيأْبَى اللَّهُ إِلآَّ أَن يتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ کرِهَ الْکـفِرُونَ»؛ «[مخالفين حق [مى‏خواهند نور خدا را با دهانهاى خود خاموش کنند، ولى خدا جز اين نمى‏خواهد که نورش را کامل کند؛ هر چند کافران را خوش نيايد.»

در عصر ظهور، تلاشهاى زيادى صورت مى‏گيرد تا از استقرار حکومت قائم آل محمد صلى‏الله‏عليه‏و‏آله جلوگيرى شود، امّا آن حضرت به لطف و مدد الهى، تمام موانع را از ميان برمى‏دارد. سفيانى يکى از دشمنان سرسخت حضرت مهدى عليه‏السلام است.

امير مؤمنان على عليه‏السلام در مورد جنايات وى به کوفيان فرمود: «بدا به حال کوفه! سفيانى چه جناياتى در آنجا انجام مى‏دهد! به حريم شما تجاوز مى‏کند، کودکان را سر مى‏برد و ناموس شما را هتک مى‏کند.»

امام باقر عليه‏السلام درباره ويژگيهاى اين دشمن سرسخت حضرت مهدى عليه‏السلام فرمود: «اگر سفيانى را مشاهده کنى، در واقع پليدترين مردم را ديده‏اى. وى داراى رنگى بور و سرخ و کبود است. هرگز سر به بندگى خدا فرو نياورده و مکه و مدينه را نديده است.»

امام باقر عليه‏السلام مى‏فرمايد: «گويا من سفيانى (سرکرده دشمنان حضرت امام عصر عليه‏السلام) را مى‏بينم که در زمينهاى سرسبز شما در کوفه اقامت گزيده، ندا مى‏دهد که هر کس سر يک تن از شيعيان على عليه‏السلام را بياورد، هزار درهم پاداش اوست. در اين هنگام، همسايه به همسايه ديگر حمله مى‏کند و مى‏گويد: اين شخص از شيعيان است. او را مى‏کشد و هزار درهم جايزه مى‏گيرد.»

شيصبانى نيز يکى ديگر از سران جبهه باطل در عصر ظهور است. او از دشمنان کينه‏توز اهل بيت عليهم‏السلام و حضرت مهدى عليه‏السلام مى‏باشد. ريشه‏اش به بنى‏عباس مى‏رسد و شخصى بدکردار، شيطان صفت و گمنام است. امام باقر عليه‏السلام به جابر جعفى فرمود: «سفيانى خروج نمى‏کند، مگر آنکه قبل از او شيصبانى در سرزمين عراق خروج مى‏کند. او همانند جوشيدن آب از زمين، يکباره پيدا مى‏شود و فرستادگان شما را به قتل مى‏رساند. بعد از آن در انتظار خروج سفيانى و ظهور قائم عليه‏السلام باشيد.»

دجّال نيز فتنه‏گرى کذّاب و فريبنده است که موجى از آشوب و فتنه به پا مى‏کند و بسيارى را با دسيسه‏هاى شيطانى‏اش مى‏فريبد. چشم راست او ناپيداست و نام اصلى‏اش صيف بن عائد است. او ادّعاى خدايى مى‏کند. در سحر و جادو، زبردست و در فريب مردم، مهارت عجيبى دارد. شيطان صفتان به اطراف او گرد مى‏آيند.

امّا طبق مشيت الهى و سنت تغييرناپذيرش همچنان که در طول تاريخ همواره به اثبات رسيده است، اهل باطل همچون کف روى آب نابود شدنى هستند و حضرت مهدى عليه‏السلام نيز با غلبه بر سران کفر و فتنه و نفاق طومار زندگانى دشمنان فضيلت و کمال را درهم مى‏پيچد و بساط عدل و داد و انسانيت را در روى زمين مى‏گسترد.

پي‌نوشتها:
1. کمال الدين، ج 1، ص 330.
2. همان.
3. غيبت نعمانى، ص 273.
4. اسراء/5.
5. تفسير عياشى، ج 2، ص 281.
6. بحارالانوار، ج 52، ص 125.
7. همان، ص 230.
8. همان، ص 354.
9. کمال الدين، ص 329.
10. بحار الانوار، ج 52، ص 222.
11. معجم احاديث المهدى عليه‏السلام، ج 1، ص 501؛ المعجم الاوسط، ج 5، ص 334.
12. توبه/32.
13. يوم الخلاص، ص 93.
14. بحارالانوار، ج 52، ص 354.
15. بحار الانوار، ج 52، ص 215.
16. غيبت نعمانى، ص 302.

دو شنبه 9 بهمن 1391

12:30

kamran

علل و آثار غيبت امام زمان(عج) از ديدگاه اميرالمؤمنين(ع)

فصل اول: غيبت امام مهدي(عجل‌الله تعالي فرجه الشريف)

امام علي‌بن‌ابيطالب(ع) در چند مرحله مسأله‌ي غيبت حضرت مهدي را با زمينه‌سازي حساب شده و منسجمي مطرح مي‌كند. اين كار به صورت تصادفي انجام نگرفته است بلكه آن امام با توجه به ظرفيت و كشش فكري افراد و شيوه‌هاي صحيح آموزشي و با در نظر گرفتن سير طبيعي و خارجي وقايعي كه در آينده پيش خواهد آمد صورت مي‌گيرد. مولي‌المتقين (ع) اين‌چنين به تبيين و تشريح مراحل مي‌پردازند:

مرحله اول:

آن حضرت با صراحت به ضرورت وجود حجت الهي در روي زمين و بلكه كل نظام عالم هستي اشاره مي‌كند، مي‌فرمايد:

« ... لا تخلو الارض من للقائم لله بحجه إمّا ظاهراً مشهوراً و اما خائفاً مغموراً؛ هرگز زمين از حجت الهي كه با دليل و برهان براي حاكميت بخشيدن به احكام و ارزش‌هاي ديني قيام نمايد، خالي نخواهد بود. حجت خدا عالم يا به صورت شناخته شده آشكار ـ مثل يازده امام(ع) ـ در ميان مردم زندگي مي‌كند و يا در اثر فراهم نبودن شرايط مناسب به طور پنهان و ناشناخته به سر مي‌برد.» (1)

حضرت علي(ع) در روايت ديگري پس از اشاره به ضرورت وجود امام معصوم(ع) در روي زمين و تبيين مسئوليت‌هاي او، مي‌فرمايند: حجت خدا گاهي به صورت علني به طوري كه همه او را مي‌شناسند در ميان مردم حضور دارد. اما به دليل فراهم نبودن شرايط، زمام امور را در دست ندارد، گاهي نيز به دلايلي به اراده‌ي خداي متعال از ديده مردم پنهان مي‌شود. در چنين مواقعي آنان در انتظار به سر مي‌برند. توجه به اين نكته ضروري است كه در دوران غيبت گرچه جسم امام(ع) به علت وجود خطرات و يا مصالحي ديگر از ديد مردم نهان است، ولي دانش او بر مردم مخفي نيست و همه از آن اطلاع دارند. آداب، احكام و تعاليم او در قلب و جان انسان‌هاي مؤمن، استوار و پا برجاست و مردم بر اساس تعاليم و رهنمودهاي او زندگي مي‌كنند. (2)

مرحله دوم:

اميرالمؤمنين(ع) ضمن معرفي آخرين حجت الهي اصل مسأله‌ي غيبت آن حضرت را بيان مي‌كند. از اصبغ بن نباته نقل شده است كه مي‌گويد: روزي من حضور علي‌بن ابيطالب(ع) رسيدم، آن حضرت را غرق در انديشه ديدم، در حالي كه با حالت انديشه به زمين خيره شده بود و تكه چوبي را بر زمين فرو مي‌كرد، عرض كردم: يا اميرالمؤمنين مگر اتفاقي افتاده است؟ چرا در حال تفكر هستي و به زمين خيره شده‌اي؟ آيا ميل و رغبت شما به دنيا باعث شده است كه چنين حالتي داشته باشي؟ آن حضرت در پاسخ فرمود: نه به خدا سوگند نه به زمين ميل دارم و نه هيچ روزي دنيا را دوست داشته‌ام، اما درباره‌ي فرزندي كه بعدها از نسل من به دنيا خواهد آمد فكر مي‌كردم، او يازدهمين فرزند من است، او مهدي -عجل‌الله تعالي فرجه الشريف-، اهل‌بيت است كه زمين را پس از پر شدن از ظلم، ستم و تباهي با عدل و داد پر خواهد ساخت. اما پيش از آن براي او يك دوره‌ي غيبت است كه عده زيادي از مردم در اين دوره از حق و صراط مستقيم منحرف مي‌شوند. (3)

مرحله سوم:

اما علي(ع) طولاني بودن دوره‌ي غيبت امام عصر(عجل‌الله تعالي فرجه الشريف) و مشكلات و گرفتاري‌هاي آن را خاطر نشان مي‌كند. وي مي‌فرمايد: [در دوره‌ي غيبت] بسياري از مردم گمان خواهند كرد كه حجت الهي از دنيا رفته و امامت پايان پذيرفته است، ولي سوگند به خدا در چنين دوره‌اي حجت خدا در بين مردم است و در كوچه و بازار و در ميان آنان رفت و آمد مي‌كند، در منزل و كاخ‌هاي مردم آمد و شد دارد. غرب و شرق زمين را در مي‌نوردد، حرف‌هاي مردم را مي‌شنود. به مردم سلام مي‌كند. آنان تا زمان معيني كه خداوند مقرر كرده است قادر به ديدن آن حضرت نخواهد بود. (4)

مولاي متقيان(ع) به مناسبتي ديگر در اين‌باره مي‌فرمايد: دوره‌ي غيبت امام مهدي(عج) به قدري طولاني است كه انسان‌هاي بي‌خبر از مصالح و حكمت‌هاي الهي از ظهور آن حضرت (عجل‌الله تعالي فرجه الشريف) مأيوس خواهند شد و در اثر نااميدي از ظهور منجي عالم بشريت حتي اين جمله را به زبان خواهند آورد: «مالله في آل محمد(ع) حاجه ... » خداي عالم نيازي به آل محمد(ع) ندارد. يعني اگر از آل محمد(ع) كسي در روي زمين بود تاكنون بايد قيام مي‌كرد و به اين نابساماني و بي‌عدالتي و جور و ستم‌ها پايان مي‌داد. (5)

فصل دوم: علت‌ها و حكمت‌هاي غيبت امام زمان:

جهان بر اساس نظام عِلّّي و معلولي اداره مي‌شود. همه‌ي وقايعي كه در آن رخ مي‌دهد داراي علت و حكمت خاصي است. در بررسي روايت‌ها به روايات زيادي برمي‌خوريم كه به صراحت بيان مي‌كند فلسفه‌ي واقعي غيبت آن حضرت براي بشر معلوم نيست، اما در عين حال در تعدادي از روايت‌ها از حكمت‌هاي غيبت نيز سخن به ميان آمده است. به عنوان مثال در بعضي از آن‌ها از اموري چون: امتحان و آزمايش مردم، حفظ جان امام(ع) در امان ماندن از بيعت با ستمگران، فراهم شدن زمينه‌ي انجام وظايف و ... به عنوان عوامل غيبت امام مهدي (عجل‌الله تعالي فرجه الشريف) ياد مي‌شود. در مجموعه روايت‌هايي كه از حضرت علي(ع) نقل شده است به برخي از حكمت‌هاي غيبت اشاره شده است كه موارد زير از جمله آن‌هاست:

1ـ در امان ماندن حضرت از بيعت با ستمگران:

اميرالمؤمنين(ع) مي‌فرمايد: «ان القائم منا اذا قام لم يكن لأحد في عنقه بيعه فلذلك تخفي ولادته و يغيب شخصه؛ موقعي كه قائم ما (حضرت مهدي) قيام كند بيعت كسي در گردن او نخواهد بود و به همين دليل تولد او به صورت مخفي انجام خواهد يافت و بعد نيز وجود مباركش غايب خواهد شد.» (6)

2ـ مشخص شدن گمراهان:

يكي از راه‌هاي تشخيص قوت ايمان و ميزان پايبندي افراد به دستورهاي اولياي الهي، عملكرد آنان در دوره‌ي غيبت رهبران الهي است. به عنوان مثال وقتي حضرت موسي(ع) به امر الهي چهل روز براي مناجات در كوه طور اقامت كرد، اغلب مردم به دليل ضعف يا عدم ايمان، فريب سامري را خوردند و از آيين الهي دست كشيدند. در اشاره به اين سنت الهي، امام علي‌بن ابيطالب(ع) در روايتي پس از اشاره به امام مهدي (عجل‌الله تعالي فرجه الشريف) اضافه مي‌كند «ليغيبن عنهم تمييزاً لأهل الضلاله؛ آن حضرت از چشم مردم نهان خواهد شد تا مردمان گمراه از غير گمراهان مشخص شوند.» (7)

3ـ ستم و ظلم مردم به خودشان:

علي(ع) آن‌جا كه از لزوم وجود حجت الهي در نظام هستي سخن مي‌گويد به مسأله‌ي غيبت حجت الهي و علت آن با اين تعبير مي‌فرمايد: «واعلمو ان الارض لاتخلو من حجه الله سيعمي خلقه منها بظلمهم و جورهم و اسرافهم علي النفسهم، اي مردم بدانيد كه زمين هرگز از حجت الهي خالي نمي‌ماند، اما پروردگار عالم مردم را به خاطر ظلم و ستمي كه مرتكب مي‌شوند و همين‌طور به جهت زياده‌روي‌هايي كه در حق خود انجام مي‌دهند، به زودي از ديدن حجت خودش (امام مهدي-عج-) محروم خواهد ساخت.» (8)

4ـ ستم به فرزندان علي(ع)

حضرت علي‌بن ابيطالب(ع) در روايتي از وقايع غيبت و پيامدهاي آن سخن مي‌گويد و وقايع مربوط به آن دوران را به حوادثي كه براي قوم حضرت موسي(ع) رخ داده است، تشبيه كرده، تصريح مي‌نمايد كه سرگرداني و تحير مسلمانان در زمان غيبت حضرت مهدي چندين برابر سخت‌تر و بيشتر از دوران سرگرداني و تحير قوم حضرت موسي(ع) خواهد بود. آن‌گاه در اشاره به علت اين پيش آمد مي‌فرمايد: «و باضطهادكم ولدي ...؛ شما به دليل ظلم و ستم‌هايي كه به فرزندان من خواهيد كرد به اين مسأله و سختي‌هاي آن دچار خواهيد شد.» (9)

اما با وجود تصريح امام(ع) به اين موضوع مردم در اثر غرق شدن در دنيا و زخارف آن چند سال بعد از شهادت وي، امام حسن(ع) و امام حسين(ع) را به آن وضع رقت‌بار به شهادت رساندند و امامان بعدي را نيز مسموم كردند. در نتيجه وقتي نوبت به آخرين حجت الهي مي‌رسد خدا به دليل لطفي كه بر بندگان خود دارد با وجود ناسپاسي آنان، او را در پس پرده‌ي غيبت براي هدايت مردم و حفظ نظام هستي ذخيره مي‌نمايد.

5ـ حفظ علامت‌هاي هدايت:

همان‌طور كه در حكمت قبلي اشاره شد، خداي متعال به منظور تداوم هدايت مردم در قطعه‌اي از زمان وقتي آنان نعمت بي‌نظير الهي يعني امام معصوم(ع) را فراموش مي‌كنند، طبق مصلحت وجود مبارك او را در پس پرده‌ي غيبت قرار مي‌دهد تا علاوه بر حفظ نظام عالم، نزول فيض و رحمت الهي از طريق وي به بندگان تداوم پيدا كند و باب هدايت مردم به سوي خدا هم‌چنان باز باشد. اميرالمؤمنين(ع) در اين‌باره مي‌فرمايد: «... خدا حجت‌هاي خود را به صورت آشكار يا پنهان يا حتي در حالي كه خطر آنان را تهديد مي‌كند (در حال ترس و نگراني) در ميان مردم حفظ خواهد كرد تا حجت و دليل‌هاي روشن و واضح (هدايت و رستگاري) از بين نروند.» (10)

فصل سوم: نشانه‌هاي دوره‌ي غيبت:

دوره‌ي غيبت امام(ع) داراي مشكلات و گرفتاري‌هاي فكري و اعتقادي بسيار خطرناكي است كه امروز حداقل بخشي از آن را مشاهده مي‌كنيم. حضرات معصومين(ع) سال‌ها پيش از تولد امام عصر(عج) به اين پيش آمد‌ها اشاره و از اين طريق مردم را براي مقابله با اين حوادث و يا لااقل در امان ماندن از اثرات منفي آن آماده كرد‌ه‌اند. اين هشدارها، اين واقعيت را تأييد مي‌كند كه اگر مردم برنامه‌ريزي و عملكرد مناسبي را در پيش گيرند مي‌توانند از همه‌ي اين گرفتاري‌ها در امان باشند و الا معقول نيست كه ده‌ها روايت به وقايع و فجايع آخرالزمان اختصاص داده شود. اين مسائل مطرح شده است تا پيشاپيش آمادگي‌هاي لازم در مردم ايجاد شود و در نتيجه گرفتار پيامدهاي منفي آن نشوند. در جاي‌جاي مجموعه رهنمودهاي حضرت علي(ع) به برخي از گرفتاري‌ها و معضلات مهم دوره‌ي غيبت اشاره شده است كه چند مورد از آن‌ها ذكر مي‌شود:

1ـ حيرت و سرگرداني رمردم:

اميرالمؤمنين(ع) در چندين روايت به اين گرفتاري اشاره دارد. ايشان مي‌فرمايد، «قائم ما دوره‌ي غيبتي دارد كه مدت زمان زيادي طول خواهد كشيد. گويي شيعيان را هم‌اكنون با چشم خود مي‌بينم كه در آن دوره، همانند گله‌اي بي‌سرپرست در دشت و صحرا پراكنده شده‌اند و دنبال سرپناه و محل امن و راحتي مي‌گردند: اما آن را پيدا نمي‌كنند. اي مردم آگاه باشيد در چنان شرايطي اگر كسي در دين خود ثابت قدم باشد و با طولاني شدن دوره‌ي غيبت، قلب او قساوت پيدا نكند در روز قيامت با من خواهد بود.» (11)

اميرالمؤمنان(ع) در جايي ديگر مي‌فرمايد: «در غيبت امام زمان(عج) مردم آن چنان دچار حيرت و سرگرداني شوند كه عده‌ي زيادي از آنان گمراه خواهند شد. فقط كساني كه به دامن عترت پيامبر(ص) چنگ بزنند نجات پيدا مي‌كنند و در مسير هدايت باقي مي‌مانند.» (12)

در جايي ديگر مولاعلي(ع) ضمن ارائه‌ي تصويري از دوره‌ي غيبت امام مهدي(عج) مي‌فرمايد: «فتنه‌ها و مشكلات گوناگوني در اين دوره به وجود خواهد آمد. به عنوان مثال دشمنان شيعيان از آن‌ها بدگويي كرده افراد فاسق و شرور به شرارت و گمراهي مردم خواهند پرداخت و اوضاع به اندازه‌اي آشفته و پريشان مي‌شود كه مردم دچار حيرت و سرگرداني خواهند شد.» (13)

به عبارت ديگر از تشخيص راه درست عاجز خواهند بود. بديهي است كه وقتي امكان تشخيص راه صحيح مشكل شود اغلب مردم خود به خود يا در اثر تبليغات گوناگون بدخواهان به مسيرهاي انحرافي سوق داده مي‌شوند.

2ـ مشكل شدن دين‌داري:

پاي‌بندي به احكام و مقررات ديني، فضا و بستر مناسبي لازم دارد. به شهادت روايت‌هاي فراوان، يكي از گرفتاري‌هاي دوران غيبت، عدم پاي‌بندي به ارزش‌هاي ديني است. اين مسأله ناشي از عواملي است كه در لابه‌لاي سخنان معصومين(ع) به آن اشاره شده است.

مولاي متقيان(ع) در روايتي مي‌فرمايد: «سوگند به خدايي كه حضرت محمد(ص) را به حق براي پيامبري برگزيده و او را بر همه‌ي مخلوقات فضيلت و برتري داده است، مسأله‌ي ظهور امام عصر(عج) واقع نخواهد شد مگر پس از يك دوران سخت حيراني و سرگرداني كه در آن شرايط كسي جز افراد خالص و پاكيزه كه يقين را با تمام وجود خود لمس كرده باشند در پاي‌بندي به دين، استوار و پا برجا نخواهند ماند. پروردگار عالم از چنين كساني كه با وجود آن همه‌ نابساماني در دين ثابت‌قدم‌اند براي ولايت ما پيمان گرفته و در دل‌هاي آنان ايمان را تثبيت كرده و با عنايات خاصي كه به آنان دارد مورد تأييدشان قرار داده است.» (14)

آن حضرت در روايت ديگر با تشبيهي محسوس سختي دين‌داري را در دوران غيبت ترسيم مي‌كند و مي‌فرمايد: «صاحب‌الأمر دوره‌ي غيبتي دارد كه در آن زمان هر كس كه به دين خود چنگ زند و بر آن استوار باشد همانند كسي است كه با دست خود بخواهد بوته‌هاي خار را بكند [براستي چه كسي مي‌تواند با دست خود بوته‌هاي خار را لمس كند]؟!» (15)

اميرالمؤمنين(ع) در يكي از روايت‌ها پس از اشاره به سختي‌هاي دوره‌ي غيبت از نظر پاي‌بندي به احكام دين، تصريح مي‌كنند كه همه‌ي اين پيش‌آمدها به منظور امتحان و آزمايش انسان‌هاست تا ميزان تقوي و ايمان آنان معلوم گردد، چرا كه به يك تعبير هدف از خلقت جهان، امتحان انسان است. آن حضرت مي‌فرمايد: «براي صاحب اين امر دوره‌ي غيبتي است كه بايد افراد در چنان شرايطي تقواي الهي را پيشه كنند، به دين و احكام و مقررات آن پاي‌بندي باشند».

آن‌گاه آيه‌ي: «أم حسبتم أن تدخلوا الجنّه و لمّا ياتكم مثل الذين خلوا من قبلكم مستهم البأساء و الضرّاء ...» (16) را تلاوت كرد. (17)

يعني آيا گمان كرديد بي‌آنكه روي‌دادهايي كه براي گذشتگان پيش آمده براي شما پيش آيد داخل بهشت مي‌شويد؟ همان گذشتگاني كه آن‌چنان دچار گرفتاري‌ها و مشكلات شدند كه حتي پيامبر و افرادي كه به او ايمان آورده بودند با خود مي‌گفتند: پس نصرت و ياري خدا چه زماني فراخواهد رسيد؟ آن‌گاه به آنان گفته شد ياري خدا نزديك است. با اين بيان امام علي(ع) تذكر مي‌دهند كه سنت دائمي خدا يعني امتحان بشر در همه‌ي زمان‌ها جريان دارد و تمام پيش‌آمدهاي دوران غيبت نيز در اين راستاست.

3ـ ترديد در وجود امام زمان(ع):

يكي از روي‌دادهاي بسيار تلخ عصر غيبت كه در اثر نابساماني‌ها و شيوع فساد و بي‌عدالتي پديد مي‌آيد اين است كه مردم آن‌چنان دچار يأس و نااميدي خواهند شد كه در اصل وجود امامي معصوم در چنين شرايطي بر روي زمين شك خواهند كرد و با خود خواهند گفت: اگر در روي زمين حجتي از حجت‌هاي الهي وجود داشت در مقابل هر ظلم و ستمي كه انجام مي‌گيرد ايستادگي مي‌كرد و نسبت به بر طرف كردن آن اقدام لازم را به عمل مي‌آورد.

اميرالمؤمنين(ع) به اين مسأله اين‌گونه اشاره مي‌نمايد: «موقعي كه امام غايب كه از فرزندان من است در پس پرده‌ي غيبت قرار گيرد ... اكثر مردم دچار اين توهم خواهند شد كه حجت خدا از بين رفته و امامت به پايان رسيده است، اما سوگند به خدايي كه علي را آفريده است در چنين روزي حجت خدا در ميان آنان حضور دارد ...» (18)

مولاي متقيان(ع) در روايتي ديگر مي‌فرمايد: «صاحب‌الأمر از فرزندان من است. در دوره‌ي غيبت او مردم خواهند گفت: وي [صاحب‌الأمر] از دنيا رفته، چرا كه اگر زنده است پس كجاست؟ [در مقابل اين همه ستم و بي‌عدالتي و ... عكس‌العملي نشان نمي‌دهد]». (19)

علاوه بر موارد مذكور نشانه‌‌هايي ديگري نيز براي غيبت امام عصر(عج) ذكر شده است:

در اين دوره مردم از يكديگر برائت خواهند جست. (20)

مردم بي‌پناه خواهند شد و جاي امني پيدا نخواهند كرد. (21)

مردم به نزاع با يكديگر و آب‌ دهان انداختن به صورت همديگر خواهند پرداخت. (22)

نتيجه‌گيري:

در وقوع امر غيبت، امور زيادي از جمله عمل‌كردهاي مردم بسيار مؤثر بوده است، لذا يكي از راه‌هاي مهم فراهم‌سازي زمينه‌ي ظهور، تجديدنظر در اعمال و رفتارهاي فردي و اجتماعي جامعة اسلامي است. هم‌چنين غيبت، هرگز به معناي عدم حضور امام(عج) در ميان مردم نيست بلكه آن حضرت در بين مردم حضور دارد و ناظر اعمال و رفتارهاي آن‌ها مي‌باشد و از مشاهدة اعمال نيك آنان خشنود و از ديدن ناراحتي‌ها و رفتارهاي نامناسب آن‌ها متأثر مي‌شود.

در دوران غيبت گرفتاري‌هاي سخت و پيش‌آمدهاي ناگوار زيادي متوجه مردم مي‌شود كه همه‌ي آن‌ها بايد امتحان الهي تلقي شود چرا كه خدا از اين طريق افراد صالح و غيرصالح را از هم جدا خواهد ساخت.

در دوره‌ي غيبت خطرات زيادي متوجه دين و اعتقادات مردم خواهد شد كه راه نجات از اين پيش‌آمدهاي مهلك پايبندي به احكام و مقررات ديني و تبعيت از رهنمودهاي روشن‌گرانه‌ي اهل‌بيت(ع) و رعايت تقواي الهي است.

دو شنبه 9 بهمن 1391

12:28

kamran

وظایف منتظران

به قلم دانشجوی شهید حضرت حجت الاسلام والمسلمین نعمت الله پیغان(از شهدای مظلوم فاجعه تروریستی تاسوكی)

......................................

با توجه به آیات و روایات زمان ظهور آخرین منجی فرا می رسد و این وعده الهی است برای بندگان و چون وعده و خواست الهی است لذا هیچ گونه خطا و خلف وعده در آن راه ندارد. اما این که زمان حضور و ظهور کی باشد هیچ کس از آن آگاهی ندارد. برای این که انسانها از این آزمایش الهی سربلند بیرون بیایند با جستجو در آیات و روایات مشخص میشود که یکسری وظایف برای بندگان در راستای ظهور حضرت بر شمرده شده و لذا با این توجه ضرورت دارد که انسانها به وظایف و اعمالی که برای این دوره اشاره شده توجه بیشتری نموده و زمینه ظهور آخرین منجی را فراهم آورند. نوشته حاضر تلاشی است در جهت بر شمردن وظایف منتظران امید میرود مورد استفاده منتظران آن حضرت قرار گیرد.

دو شنبه 9 بهمن 1391

12:26

kamran

شعر

روزگاری شهر ما ویران نبود

دین فروشی اینقدر ارزان نبود

صحبت از موسیقی عرفان نبود

هیچ صوتی بهتر از قران نبود

دختران را بی حجابی ننگ بود

رنگ چادر بهتراز هر رنگ بود

دختر حجب وحیــــــا قرتی نبود

خانه فرهنگ کنســـــــــرتی نبود

مرجعیت مظـــــهر تکــــریم بود

حــــکم اورا عالمی تســـــلیم بود

یک سخن بود وهزاران مشــتری

آنهم از لوث قــــرائت هــــا بری

هدیه بر رقــــاصه ها واجب نبود

قدر عالم کمــــتر از مطرب نبود

زه که در ســـــال سیــــاه دوهزار

کار فرهنـــگی شده پخــــــش نوار

ذهن صــــــاف نوجوانان محـــــل

پرشده از فیــــــلمهای مبتـــــــذل

آدمــــیت کو؟دگر آدم کــــی است

آدم قـــــرن تمــــدن برفـــی است

پشت پا بر دین زدن آزادگی است

حرف حق گفتن عقب افتادگی است

آخر ای پرده نشــــــین فاطـــــــمه

تو برس بر داد دین فاطـــــــــــمه

بی تو منکر ها همه معروف شد

کینه ها در سینه ها معطوف شد

در به روی فتــنه جویان باز شد

دشمـــــنی با دین تو آغـــاز شد

بی تو دلهامان به جان آمد بیـــا

کاردها بر استخوان آمد بیــــــا

دو شنبه 9 بهمن 1391

12:26

kamran

صفحه قبل 1 ... 9 10 11 12 13 ... 26 صفحه بعد