حاج آقا قرائتی تعریف می‏كرد: در ستاد نماز گفتیم، آقازاده‌ها، دخترخانم‌ها، شیرین‌ترین نمازی که خواندید، برای ما بنویسید. یک دختر یازده ساله یک نامه نوشت، همه ما بُهتمان زد، دختر یازده ساله، ما ریش‌سفیدها را به تواضع و کرنش واداشت.

اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه وانصر ...

 و هوَ شهر الذی فرضتَ صیامَهُ علیَّ و هوَ شهرالرمضان الذیِ أنزلتَ فیهِ القرآن

                           چو خوش است صوت قرآن زِ تو دلربا شنیدن  

آقـای خوبـم !

صبح بی تو ،رنگ بعد از ظهر یک آدینه دارد
بی تو حتی مهربانی حالتی از کینه دارد
بی تو می گویند:تعطیل است کار عشق بازی
عشق اما کی خبر از شنبه و آدینه دارد؟

یوسف گمگشته عالم !

چشم عالمیان در فراقت کور شده ، قلب عالم شکسته ، و گوش عالمیان به دنبال نجوای عاشقانه ایست که در بیست و سوم رمضان مژده و بشارت ظهورتان را بدهد... .

عزیز دل زهرا !

ما بسان برادران یوسفیم که بی شرمانه با شما رفتار کردیم و شما را به قعر چاه غیبت افکندیم ... اما آمده ایم ، آمده ایم تا ما را دریابی!

متاع ناچیز و قلیلمان سری است که از شرمساری به زمین افکنده ایم و چشمانی است که در فراقتان بسان ابر باران بهاران گریسته است... .

یا بقّیةالله !

 خسته‎ایم و افسرده ، نالانیم و پژمرده، گریه امانمان را بریده است .  غم دوری، دیوانه‎مان کرده است . اما نمی‎دانیم چه شیرینی و حلاوتی در این درد و دوری است که می‎گوییم: کجاست آن که از غم هجران تو ناشکیبایی کند . تا من نیز در بی قراری، یاریش دهم کجاست آن چشم گریانی که از دوری تو اشک بریزد؟ تا من او را در گریه یاری دهم

مولای من!

دیدگانمان از فراق تو بی فروغ گشته‎اند . و می‎دانیم پیراهن یوسف، یادگار ابراهیم، نزد توست . و ای کاش نسیمی از کوی تو ، بوی آن پیراهن را به مشام جان ما برساند . و ای کاش پیکی، پیراهن ترا به ارمغان بیاورد تا نور دیدگانمان گردد . ای کاش پیش از مردن، یک بار ترا به یک نگاه ببینیم . درازی دوران غیبت، فروغ از چشمانمان برده است  کی می‎شود شب و روز ترا ببینیم و چشمانمان به دیدار تو روشن گردد؟ شکست و سرافکندگی، خوار و بی مقدارمان کرده است . کی می‎شود ترا ببینیم که پرچم پیروزی را برافراشته‎ای؟ و ببینیم طعم تلخ شکست و سرافکندگی را به دشمن چشانده‎ای .

آقای ما ! دعا کن برای ما !

باید تمام عمــر شما را صـــدا کنم

شاید که حق نان و نمک را ادا کنم

تا زنده ام به عشق تو باید،امام عصر

فکری به حال این گذر جمعه ها کنم

من اهل کوفه نیستم ولی آقا بدان

میترسم از دمی که شما را رها کنم

سنگینی فراق تو در شعر جا نشد

باید فراق را به دل خویش جا کنم

با هر گناه کردن من آه می کشی

باید مریض بودن دل را دوا کنم

با گریه پاک میشود این دلهایمان
 
کافــیست یادِ تشنه لب کربلا کــنم

گفتم: دلم گرفته و ابرهای اندوهش سیل آسا می بارد. آیا نمی خواهی با آمدنت پایان خوشی بر دلتنگیم باشی.
گفتی بگو: «اللهم عجل لولیک الفرج»
گفتم: اگر امید آمدنت نبود، اگر روز خوش ظهور در ذهنم تجلی گر نبود، هیچ گاه روزگار انتظار را برنمی تابیدم. آیا نمی خواهی به خاطر تنها دلخوشی دل غمدیده ام بیایی.
گفتی: بگو«اللهم عجل لولیک الفرج»
گفتم: روز آمدنت نبودم، روز رفتنت هم نبودم، اما حالا با التماس از تو می خواهم که روز ظهورت باشم،
گفتی: بگو«اللهم عجل لولیک الفرج»
گفتم: تو که گفتی با غم شیعیانت دلتنگ می شوی، اما من سوختم و از تو خبری نشد.
گفتی: بگو«اللهم عجل لولیک الفرج»
گفتم: چه روزها و چه شبها این دعا را زمزمه کرده ام اما تو نیامدی.
گفتی: صدای تپش های قلبت را بشنو، اگر از جان برایت عزیزترم با هر صدای تپش قلبت باید زمزمه کنی«اللهم عجل لولیک الفرج»
و من به عقب بازگشتم و دیدم که چه سالها قلبم تپیده و برای آمدنت دعای فرج نخوانده ام، ای عزیزتر از جانم.

خیلی وقت است منتظر تو هستیم ولی خودمون گم شدیم مردم این شهر تو را فراموش کرده اند، تو را از یادها برده اند، من هم تو را فراموش کرده ام!

بهار و انتظار

اولین جمعۀ سال نو بی ظهور تو گذشت ! اما چه گذشتنی !

بهار آمد و تو نیامدی ! بهارم بی تو خزان شد!

گل آمد و تو نیامدی ! گلستانم بی گل روی تو خارستان شد !

گل بی رخ یار خوش نباشد!        بی سبزه بهار خوش نباشد!

.بهار زمین آمد اما ای بهار زمان چرا تو نیامدی؟!

چرا نیامدی تا دل غمدیدگان را شاد کنی ؟!

چرا نیامدی تا خانۀ بچارگان را گرم کنی ؟!

چرا نیامدی تا کلبۀ احزانم را منور کنی؟!

شادی نوروزم در گرو ظهور تو بود!

آسمان نوروزم بی ظهور خورشید عالم تاب وجود نازنینت، تاریک و

پرهراس است!

ستارگان آسمان نوروزی به عشق دیدن روی تو در سوز و گدازند!!

و سیاره ها  به عشق دیدن جمال پر فروغت در جنب و جوشند !

حتی ماه نیز نورش از پرتو خورشید جمال تو است!!

بهار آمد ، سبزه آمد ، گل آمد

اما تو ای نرگس زهرا (س) باز هم نیامدی!

بهار رستاخیز طبیعت است، ای رستاخیز زمان بیا و با قامت دلربایت ، قیامت بر پا کن !

در این بهار دلگیرمان بیا تا دل هایمان همچون شکوفه های بادام باز

شود !

بیا و ببین نرگس ها بدون دیدن چشمان زیبایت هرگز شهلا نمی شوند!

ای نرگس زهرا (س) بیا!

بیا ! ای منتقم شهیدان خفته در خاک سرد بقیع!

بیا ای منتقم شهدای خفته در خاک گرم کربلا!

بیا ای منتقم فرق شکافتۀ شیر خدا!

بیا ای ...

ما منتظران خوبی نبودیم!؟ بیا و خود واژۀ انتظار را از نو برایمان « تفسیر »  کن!

تنهائی در جمع سخت است! ؟ بیا و واژۀ « ظهور » را برایمان « تعبیر » کن !

ای جام جهان نما ! بیا و واژۀ انسانیت را برایمان « تأویل » کن !

بیا تا واژه های نا مأنوس  « ظلم » و « ظالم» ، « تبعیض » و  « تنهائی »  ، « فقر »  و « فحشا » ، « بیماری » و « بیچارگی » ، « نا برابری » و « نادانی » ، « انتظار »  و « انتظار » ... از فرهنگ لغاتمان حذف شود!

بیا و دست دل های خسته مان را بگیر و از این کویر وحشت به بوستان سعادت ببر! بی تو ناتوانیم!

بیا و این غریقان دریای جهل را به ساحل نجات برسان !بی تو غرق گناهیم !

ققنوس چشم انتظار

دعا برای تعجیل فرج

 امام زمان ( عج ) : اَکثِروُا الدُعا ءَ  بِتَعجیلِ الفَرَج فَاِنَ ذالِکَ فَرَجُکُم ؛ برای تعجیل فرج بسیار دعا کنید ؛ چرا که فرج شما نیز در فرج من است .

شیخ صدوق ، کمال الدین ، ص 485

 رمضان ماه دعا برای تعجیل فرج

 ماه رمضان ماه دعاست ؛ چرا که دعای روزه داران در این ماه رد نمی شود و حتماً به اجابت می رسد . از سوی دیگر ضروری ترین و بافضیلت ترین دعا ها ، دعا برای تعجیل فرج و ظهور امام زمان روحی فداه است . بنا بر این ضروری ترین و پر فضیلت ترین دعا ها در ماه مبارک رمضان دعا برای تعجیل و فرج آقاست ؛ چنانچه سید بن طاووس می فرمایند : «....  خواسته حضرت او را بر نیاز های خود مقدم بدار و دعا به آن وجود مقدس را بر دعای به خود مقدم بدار ، برای جلب توجه و احسان آن بزرگوار ، در هر کار خیری ، حضرت او را بر خویشتن برتری دار . ¹

حضرت آیت الله قاضی ( رضوان الله تعالی ) در ششمین بند از دستور العمل جامع خویش برای سالکان الی الله چنین فرموده است : « از جمله اعمال مهم و لازم برای سالک ؛ دعا برای فرج مولا نا حجت بن الحسن ( ع ) در قنوت نماز وتر است ، بلکه در هر روز و در ضمن تمام دعا ها می باشد . ²

 1 . سید بن طاووس ، کشف الحجه ، ص230  2 . هاشمیان دریای عرفان ، ص 129

 قرائت بهترین سوره قرآن و دعا قبل از افطار :

 از مهمترین امور در افطار و سحری ، قبل از شروع و بعد از گفتن بسم الله الرحمن الرحیم ، خواندن سوره قدر و بهترین دعا قبل از افطار دعای »  اللهُم رَبَالنُورِ العَظیم ....... دعای عهد معروف است . طبق روایتی از امام صادق ( ع ) جبرئیل امین به حضرت رسول گرامی اسلام ( ص ) فرموده است : ( یا محمد کسی که در ماه مبارک رمضان با این دعا قبل از افطار دعا کند ، خداوند دعای او را مستجاب ، نماز و روزه او را قبول و ده دعای دیگر او را مستجاب کند .

گناهان او را می بخشد . غم و غصه او را از بین می برد . گرفتاری هایش را بر طرف می کند . حاجات او را بر آورده می نماید . او را به مقصودش می رساند . عمل او را با عمل صدیقین و پیامبران بالا می برد . و در روز قیامت چهره او درخشانتر از ماه شب چهارده خواهد بود .

 المراقبات  ، به نقل از اقبال  سید بن طاووس  ( ره )

حضرت صاحب الامر در باره غمخواری خود نسبت به ما چنین می فرماید :

« اِلی اِرتیابِ جَماعَةٍ مِنکُم فی الدّینِ وَ ما دَخَلَهُم مِنَ الشَّکِ وَ الحَیرَةِ فی وُلاةِ اَمرِهِم فَغَمُّنا ذلِکَ لَکُم لا لَنا وَسأونا فیکُم لا فینا لِأنَّ اللّهَ مَعَنا فَلا فاقَةَ بِنا اِلی غَیرِةِ وَ الحَقُّ مَعَنا فَلَن یُوحِشُنا مَن قَعَدَ عَنّا وَ نَحنُ صَنا ئعُ  رَبِّنا وَ الخَلقُ بَعدُ صَنائِعُنا »

« به من رسیده است که  گروهی از شما در دین به تردید افتاده ، در دل نسبت به اولیای امر خود به شک و حیرت دچار شده اید و این امر مایه غم ما به خاطر شما شد ، نه بخاطر خودمان در باره شما ناراحت شدیم نه درباره خودمان ، زیرا که خداوند با ماست ، پس نیازی به غیر از او برای ما نیست و حق با ماست ؛ لذا به هیچ وجه کسانی که از ما دست بردارند ، ما را  به وحشت نمی اندازند . ما صنایع و ساخته شدگان خدائیم و خلق صنایع ما هستند . » ^{( 1 )}

همانگونه که ملاحظه می فرمائید حضرت ما را برای خودمان و با توجه به ابعاد وجودی بی نهایت مان دوست دارند ، نه برای خودش و نه بخاطر نیازش به ما که عین اتصال به غنی مطلق و مظهر اوست .

این نوع خواستن و محبت عمیق ترین و زیباترین و خالص ترین نوع خواستن و محبت است زیرا در آن ، هیچ نوع شائبه نیاز و خود خواهی وجود ندارد .

و........ امیدواریم همه ما این محبت را درک کنیم و از خداوند و خود حضرت بخواهیم که دست عنایتشان را همیشه بر سر ما مستدام بدارند تا مبادا بر اثر کبر و غرور اعمالی انجام بدهیم که خدای ناکرده آن حضرت از دست ما غمگین شوند .

                          بنام کسی که جان میدهد و جان میگیرد

سلام به همه دوستان این اخرین دل نوشته منه پس میخوام برای اولین بار

راستشو بگم .

اقا امام زمان ظهور نکن

چون با ظهورت اولین نفری که فرار میکنه منم اولین نفری که شمشیر

میندازه پایین منم هر روز دعای فرج رو میخونیم ولی یکبار با عملم نخواستم

 بیای  شعار ما اهل کوفه نیستیم تموم شد همه کوفی هستیم

این نامه چندمه که میخونی اقا داریم رکورد کوفه رو هم میشکنیم

این جمعه هم رفت و با نیامدنت هم معلوم شد که ما از اهل کوفه هستیم

مهدي است آنکه نهضت قرآن بپا کند

مهدي است آنکه نيک و بد از هم جدا کند

مهدي است آنکه پرتو توحيد پاک را

در قلبهاي تيره و آلوده جا کند

مهدي است آنکه در شب ميلاد او خدا

او را به (مَرحبا لِکَ عِبدي) ندا کند

مهدي است آنکه حُسن دلاراي احمدي

از چهره مبارک خود رو نما کند

مهدي است آنکه پرچم اسلام راستين

بر قلعه هاي محکم دشمن بپا کند

مهدي است آنکه کاخ عظيم ستمگري

با يک نهيب خويش دچار فنا کند

مهدي است آنکه داد سراي نهائيش

بر پايه هاي عدل خدائي بنا کند

مهدي است آنکه کينه و بغض و نفاق را

تبديل بر محبُت و صلح و صفا کند

مهدي است آنکه چشمه فياض علم را

بر تشنگان دانش و عرفان عطا کند

مهدي است آنکه از نظري بر جمال او

هر دردمند غمزده کسب شفا کند

مهدي است آنکه مژده فجر طلوع خويش

از پايگاه کعبه بگوش آشنا کند

مهدي است آنکه دولت عدل جهانيش

حقّ عظيم عترت و قرآن ادا کند

مهدي است آنکه وقت نماز جماعتش

عيسي بصد نياز باو اقتدا کند

مهدي است آنکه تابش خورشيد طلعتش

قبر نهان فاطمه را برملا کند

برخيز و باز دامن لطفش (حسان) بگير

شايد که از کرم به تو هم اعتنا کند

اقا جون دیگه کی میایی ایا من درزمانی که تو بیایی من  هستم ؟

منتظران منتظرند

کی میایی ؟

میگن که هیچ کدوممون مسلمون واقعی نیستیم پس کی میایی کمکمون کنی

دلم گرفته ازاین دنیایی که پرازظلمه

همه علائم ظهورت هست پس چرا نمیایی ؟

کی میشه اون زمانی که صدایی ازمکه بیاد و همه بگن این امام زمان هست که ظهورکرده

تا اون ادمایی که بهت اعتقاد نداشتند به حرف مسلمونا پی ببرن

کی میایی ؟

کی میایی؟

چي بگم اقا به خدا ديگه نميكشم

كم اوردم .... زندگيمو باختم       احساس ميكنم كه از خدا دور شدم

خودش كمكم كنه

آقا سلام گرچه بلند است جایتان

می خواهم از زمین بنویسم برایتان

یک نامه حاوی همه حرفهای راست

یک نامه از کسی که کمی عاشق شماست

یک نامه از بلندی انسان که پست شد

یک نامه از کسی که دچار شکست شد

این نامه مدح نیست فقط شرح ماتم است

یک ذره از هزار نوشتم اگر کم است

بعد از شما غبار به آیینه ها نشست

شیطان دوباره آمد و جای خدا نشست

پرپر شدند در دل طوفانی از بدی

گلهای رو سپید همیشه محمدی

آمد به شهر فاجعه، اسلام راحتی

انسان منهدم شده، قرآن زینتی

دنیای ما اگرچه گرفتار آمدست

اما هنوز تشنه نام محمد است

ازتو میگویم

امشب به سرم زد که ز دلدار بگویم

ز آن چهرة زیبا که سحر جلوه گر آمد

تا مصر وجود آمده از وادی کنعان

دل همچو زلیخا شده از ماه جمالش

با عمزة چشم سیه اش میکده آشفت

برگونة او محور عشق است مجسم

شرحی کنم از طاق دو ابروی کمانش

گر یار پسندد ز رخ یار بگویم

هر بار زبان بستم  و این بار بگویم

با اهل دل از یوسف بازار بگویم

سرمست ز هنگامة دیدار بگویم

از دیدة آن نرگس خمّار بگویم

از خال لب و آن همه اسرار بگویم

زآن زلف کمند و گل رخسار بگویم 

بيابد اين شباي قدر

                             شبهاي مغفرت

                                                         چه خوبيم چه بد

                                                                                  دعامون اين باشه

اللهم عجل لوليك الفرج

انشا الله

سلااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااام

به همه دوستان

اميدواريم  از مطالب وبلاگ خوشتون بياد ومورد استفاده شما عزيزان قرار بگيره

خواهش ميكنيم نظر يادتون نره

هرجا تو مطالب وبلاگ مطلبي ديديد كه اشتباه بود خواهش ميكنيم انتقاد كنيد 

تا بتونيم وبلاگ خوبي داشته باشيم

منتظر نظرات شما هستيم

اللهم عجل لوليك الفرج

يارا ببين هجران ما، اين درد بي درمان ما، اين خار در چشمان ما،

وين ديده گريان ما، اين كوه غم بر جان ما، ديگر چه باشد آن ما،

اي غايب از چشمان ما

اي جلوه اي در طورما، اي نور اندر نور ما، نور دو چشم كور ما،

عيساي هر رنجور ما، در غربت و مستور ما، پر درد از هجران ما

اي غايب از چشمان ما

مستي عالم مست تو، هستي عالم هست تو، هست همه در دست تو،

دست همه پيوست تو، پيوسته جان پابست تو، گريان تو چشمان ما،

اي غايب از چشمان ما

موسي به قربان شما،‌ عيسي به فرمان شما، يعقوب گريان شما،

يوسف پريشان شما، جان علي جان شما، دستم به دامان شما،

اي غايب از چشمان ما

مولا! زمان شيداييت، جان جهان سوداييت، پيوسته دل ارزانيت،

مجنون تو صحراييت، عالم همه قربانيت، يك گوشه چشمي حاليا،

اي غايب از چشمان ما

يارا سلامت مي كنم، چشمم به راهت مي كنم، ديده سرايت مي كنم،

هر شب صدايت مي كنم، اين جان فدايت مي كنم، اي نازنين پنهان ما،

اي غايب از چشمان ما

من تشنه روي توام، آشفته موي توام، در حسرت كوي توام،

صد ليلي بوي توام، در بند ابروي توام، جانان! به سوي جان بيا,

اي غايب از چشمان ما

مستور چون زهراي ما، تنهاي چون مولاي ما، اسرار در سيناي ما،

وي هم نوا با ناي ما، وي اشك طوفان ساي ما، اي كوثر آدينه ها،

اي غايب از چشمان ما

دل ها همه پروانه ات، دل ها همه كاشانه ات، دل ها همه ديوانه ات،

در حسرت پيمانه ات، پوينده راه خانه ات، گر بگذري بر كوچه ها،

اي غايب از چشمان ما

مولا جوابم مي كني، در غم هلاكم مي كني؟ پر اضطرابم مي كني؟

يا خود خطابم مي كني؟ خود انتخابم مي كني؟ تا من بيايم جمعه ها،

اي غايب از چشمان ما

زلف تو و ابروي تو،‌ ماه تمام روي تو، وان حلقه هاي موي تو،

زيبا لب دلجوي تو، مينو شميم كوي تو، وصف بهشت جان ما،

اي غايب از چشمان ما

يارا به راهت مي شوم، جزو سپاهت مي شوم،

مست نگاهت مي شوم، همراز آهت مي شوم،
هم اشك چاهت مي شوم، گر بگذري بر ديده ها،

اي غايب از چشمان ما

يارا غبارت مي شوم، چون جان نثارت مي شوم،

در انتظارت مي شوم، دور مدارت مي شوم،

من بي قرارت مي شوم، جانم به قربان شما،

اي غايب از چشمان ما

اي همدم باد سحر، در آسمان ما قمر، صد يوسف اندر پشت سر

آيينه خير البشر، يعني امام منتظر، بركش نقاب از ره بيا،

اي غايب از چشمان ما

اي شه امانم مي دهي؟ خود را نشانم مي دهي؟ ملك جهانم مي دهي؟

سوز نهانم مي دهي؟ هم خود زبانم مي دهي؟ تا گويمت مدح و ثنا،

اي غايب از چشمان ما

جانا چراغ دل تويي، اين ديده را ساحل تويي، آواره را منزل تويي،

نور دل غافل تويي، جان مرا قابل تويي، بشنو سلام جان ما،

اي غايب از چشمان ما

هر دم شوي اندر نظر، از بهر تو در پشت در، آيند اصحاب سحر،

جوينده ره بي پا و سر، خواهي بيايي از سفر؟ زيبانگار قرن ها،

اي غايب از چشمان ما

هم جان تو و جانان تويي، امداد بي پايان تويي، شه بيت هر ديوان تويي،

محبوب هر دوران تويي، ارباب صد خاقان تويي، بنما كرم بر اين گدا،

اي غايب از چشمان ما

اي يوسف زهرا بيا، هم ناله با مولا بيا، آواز بعص آسا بيا،

اندر بقيع مأوا بيا،

شرب مدام ما بيا، غايب ز جهل بيا،

اي غايب از چشمان ما

اي ساربان جان بيا، اي همره قرآن بيا، اي رونق ايمان بيا،

آب كويرستان بيا، نور شب هجران بيا، وي لولو و مرجان بيا،

ما را ز کورش و کی و جم اعتبار نیست فخری به داریوش و به اسفندیار نیست مرده است دور رستم و سیروس و کیقباد ما را به جاهلیت آن دوره کار نیست در سایه محمد و آل محمدیم برتر از این برای بشر افتخار نیست ابنای دین و سوره توحید و کوثریم بر دل ز کفر و شرک و شرارت غبار نیست اسلام، اعتقاد و نظام و هویت است هر کس نداشت در دو جهان رستگار نیست اندر دژ ولایت و حصن امامتیم مانند این حصار به گیتی حصار نیست ما امت عدالت و صلح و اخوتیم در ما نفاق و شیطنتِ دیو سار نیست از جاهلیت مجوس نگیریم رسم و راه ما را به جز ولایت مهدی  شعار نیست اعلام «ان اکرمکم» باشد این پیام در کیش ما به رنگ و نژاد اعتبار نیست گر مدعی تلاش به توهین ما کند با او بگو که از تو جز این انتظار نیست تو باش و هفت خوان و خرافات و ترّهات راهی که می‌ روی ره پروردگار نیست زنده است دین احمد  و قرآن و اهل بیت اکمل از آن طریق سوی کردگار نیست یارب رسان امام زمان منجی جهان فرّخ، زمان او که در آن، کار عار نیست پر می‌ کند ز عدل به امر خدا زمین بهتر ز عصر دولت او روزگار نیست آئین دین مداری و تقوی شود رواج رسم فساد و شرب مدام و قمار نیست مؤمن عزیز گردد و کافر شود ذلیل مرد خدا به دوره او خوار و زار نیست

ادامه مطلب

صبح

دعایی است که هر روز می خوانی.

آمینی که مستجاب نمی شود این قوم شب زده را

که برای آمدنت لحظه شماری میکنند بدون آنکه دلیلش را در اعماق دلهایشان نفس بکشند.

تردید بین تو واینهمه روزمره گی، جاده های نبودنت را به درازا می کشد

تا خمیده قامتان طفلی انتظارشان را مویه کنند.

ظهر

زمین عطشان ِ لبهایی است که هنوز از پی سالها نور می تراوند وبه خورشید اقتدا کرده اند.

رودها هنوز جانب دستهایی هلهله می جوشند که لب تشنگی را وفاداری آموخت وبرادری را ادب.

آینه ها تکثیر می شوند در رویش روشن ِ تکه هایی که از بهشت ِ تن ِ آفتاب به ارث برده اند

وحنجره ها را داغی سه شعبه می سوزاند که بادهای سراسیمه عطر گیسویش سه ساله را کل می کشند تا مادران جهان تو را رود رود گریه سر دهند.

عصرها

هر سنگی را که برداری زمین بوی خون می گیرد

که زمان را فراموشی سم ِ اسبان وگلاب گیری لاله ها میسر نیست.

هنوز از پی سالها فریاد زنی به گوش می رسد که رسول خورشید است وکاروان سالار ِ شقایق ها

وسجاده ها،تلخی تبی را زمزمه می کنند که زنجیر بر زخمش خون گریست تا چله نشینی عشق از خم چهارم بتراود

هیچکس اسارت را تا این اندازه در وضو وعشق وستاره تکثیر نکرده

که آسمان با هر زبانی سجده کند دلتنگ است.

تا جهان زمانش را به وقت ظهور تو تنظیم کند.

غروب

تاریخ به جمعه نمی رسد که برگی از تقویم غائب است

سالهاست جمعه که نمی شود! غروب از فراز هیچ منظره ای زیبا نیست

وبادها عطر پیراهنی را تازه می کنند

که قصد آمدن ندارد

تا چشمهای کنعانی دنیا نیامدنت را سفید تر گریه کند وزوزه ی گرگها استخوانهای برادریمان را عمیق ر بلرزاند.

تا چشمهای جهانیان ندبه را به اشک بشوید وانتظار را به خون گریه کند.

و ماه پنج انگشتش را از روی حضورت بردارد

که بشر تشنه ی یک آینه توست.

شب ها

غروب بی تو آنقدر کش می آید که استخوانهای مظلومیتمان فریاد رس می طلبد در انتظار بانگ جرسی که از کعبه سر می دهی.

بیداری شبهای انتظارمان را عطر یاس سرشار می کند.

چه بهشت روشنی از گلوی ابرها می بارد

که بعد از دریا تنها تو می دانی ضریح بی نشانش را

مهتاب که بریزد نسیم شانه می زند پریشانی گیسویت را

که رستاخیز زمین نزدیک تر شود.

مرا به سیاهی شب ها چه کار

که هیچ ظلمتی ذره ای از قامت آفتابیت نخواهد کاست.

قسم به نام روشن خورشید وقتی که خیبر را به تحیر وا داشت

وبه فرق شق القمر شده ی عشق وقتی به فزت ربی متوسل شد

از راهی که تو در کوله داری باز نخواهم گشت

حتی اگر تمام جاده ها گام های مسافرت را فراموش کنند

متقی هندی از رسول خدا (ص) روایت کرده که به فاطمه زهرا (ع) فرمود: ابشری بالمهدی منک، بشارت باد تو را که مهدی (ع) از توست و ابن عساکر در تاریخ و کنوز الحقایق از رسول خدا (ص) که به فاطمه ی زهرا (ع) فرمود: ابشری یا فاطمه المهدی منک، بشارت باد تو را ای فاطمه که مهدی (ع) از فرزندان توست. تاريخ مدينة دمشق وذكر فضلها وتسمية من حلها من الأماثل ج 19 / ص 475 المؤلف: أبي القاسم علي بن الحسن إبن هبة الله بن عبد الله الشافعي ، دار النشر : دار الفكر - بيروت - 1995 ، تحقيق : محب الدين أبي سعيد عمر بن غرامة العمري   ذكر من اسمه زيد 2344 زيد بن علي بن الحسين بن علي بن أبي طالب أبو الحسين الهاشمي حدثني أبو القاسم محمود بن عبد الرحمن البستي أنبأ أبو بكر بن خلف أنا أبوعبد الله الحاكم أنا أبو جعفر محمد بن محمد بن عبد الله البغدادي نا عبد الله بن الحسين بن جابر المصيصي نا موسى بن محمد البلقاوي نا الوليد بن محمد الموقري قال كنا على باب الزهري إذ سمع جلبة فقال ما هذا يا وليد فنظرت فإذا رأس زيد بن علي يطاف به بيد اللعابين فأخبرته فبكا الزهري ثم قال أهلك أهل هذا البيت العجلة قلت ويملكون قال نعم حدثني علي بن الحسين عن أبيه أن رسول الله ص - قال لفاطمة أبشري المهدي منك كنز العمال في سنن الأقوال والأفعال ج 14 / 675 حديث 39653 المؤلف : علي بن حسام الدين المتقي الهندي الناشر : مؤسسة الرسالة - بيروت 1989 م عدد الأجزاء : 16 كتاب القيامة من قسم الأفعال المهدي عليه السلام

عن الحسين أن رسول الله صلى الله عليه و سلم قال لفاطمة : أبشري بالمهدي منك

دلم شکستی و جانم هنوز چشم به راهت

شبی سیاهم و در آرزوی طلعت ماهت



در انتظار تو چشمم سپید گشت و غمی نیست

اگر قبول تو افتد فدای چشم سیاهت



ز گرد راه برون آ که پیر دست به دیوار

به اشک و آه یتیمان دویده بر سر راهت



بیا که این رمد چشم عاشقان تو ای ماه !

نمیرمد مگر از طوطیای گرد سپاهت



بیا که جز تو سزوار این کلاه و کمر نیست

تویی که سوده کمربند کهکشان به کلاهت



جمال چون تو به چشم و نگاه پاک توان دید

به روی چون منی الحق دریغ چشم و نگاهت



برو به کنج خراباتت ای ندیم گدایان

تو بختت آن نه که راهی بود به خلوت شاهت



در انتظار تو می میرم و در این دم آخر

دلم خوش است که دیدم به خواب گاه به گاهت



اگر به باغ تو گل بر دمید و من به دل خاک

اجازتی که سری بر کنم به جای گیاهت



تنور سینه ما را ای آسمان به حذر باش

که روی ماه سیه می کند به دوده آهت



کنون که می دمد از مغرب آفتاب نیابت

چه کوههای سلاطین که می شود پر کاهت



تویی که پشت و پناه جهادیان خدایی

که سرجهاد تویی و خداست پشت و پناهت



خدا وبال جوانی نهد به گردن پیری

تو شهریار خمیدی به زیر بار گناهت .

داستان تولد امام زمان(ع)

شرایط زمان تولد امام زمان (علیه السلام) شرایط عادى نبود، زیرا طبق روایات منقول از پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله وسلم) مهدى آل محمد (علیه السلام)ـ آن که ستمگران را نابود و زمین را پر از عدل و داد مى کند ـ فرزند امام حسن عسکرى (علیه السلام) است. از این رو دستگاه خلافت عباسى امام حسن عسکرى (علیه السلام) را در شهر سامرا تحت نظر داشت، و منتظر بود تا اگر فرزندى از ایشان به دنیا آید، او را بکشد، همان گونه که فرعون، در کمین بود تا اگر حضرت موسى (علیه السلام) به دنیا آید، او را به قتل برساند. در این شرایط خفقان و غیر عادى، حضرت مهدى (علیه السلام) مخفیانه به دنیا آمدند.

معمولا در کتاب هاى مربوط به امام زمان (علیه السلام) زندگى حضرت را به سه دوره تقسیم مى کنند:

::بسم الله الرحمن الرحیم::     نشانه های ظهور به دو گروه : نشانه های حتمی و نشانه های غیر حتمی تقسیم می شوند.     نشانه های حتمی : این دسته از علائم و نشانه ها باید به وقوع به پیوندند و قبل از وقوع آنها منجی ظهور نخواهد کرد.نشانه های غیر حتمی : این علائم به شرایطی وابسته هستند و اگر محقق هم  نشوند منجی ظهور خواهد کرد.     نشانه های حتمی ظهور عبارتند از : -خروج سفیانی - صیحه آسمانی - قتل نفس الزکیه - خسف - نشانه ای در خورشید-خروج یمانی     علائم و نشانه های غیر حتمی بسیارند که بیشتر آنها به فساد و جور ایجاد شده در آخرالزمان می پردازند که عبارتند از : اختلاف در میان امت اسلام ، انحراف بنى عباس و از هم گسستن حکومت آنان ، جنگهاى صلیبى ، فتح قسطنطنیه به دست مسلمانان ، در آمدن پرچمهاى سیاه از ناحیه خراسان ، خروج مغربى در مصر و تشکیل دولت فاطمیان ، وارد شدن رومیان در منطقه رمله و شام ، رها شدن کشورهاى عرب از قید استعمار، بالا آمدن آب دجله و سرازیر شدن آن به کوچه هاى کوفه ، بسته شدن پل بر روى دجله ، اختلاف بى شرق و  غرب و جنگ و خون ریزى فراوان و صدها نشانه دیگر نمونه هایی از این نوع علائم هستند.

انشاءالله در نوشته های بعدی به تفسیر هر یک از این نشانه ها می پردازیم.

ادامه مطلب

الا که راز خدایی، خدا کند که بیایی

تو نور غیب نمایی، خدا کند که بیایی

شب فراق تو جانا خدا کند به سرآید

سرآید و تو برآیی، خدا کند که بیایی

دمی که بی تو سر آید خدا کند که نیاید

الا که هستی مایی، خدا کند که بیایی

فسرده غنچه گلها فتاده عقده به دلها

تو دست عقده گشایی، خدا کند که بیایی

ز چهره پرده بر افکن به ظلم شعله در افکن

تو دست عدل خدایی، خدا کند که بیایی

نظام هر دو جهانی امام عصر و زمانی

یگانه راهنمایی، خدا کند که بیایی

تو مشعری عرفاتی، تو زمزمی تو فراتی

تو رمز آب بقایی، خدا کند که بیایی

دل مدینه شکسته حرم به راه نشسته

تو مروه ای تو صفایی، خدا کند که بیایی

به سینه ها تو سروری به دیده ها همه نوری

به دردها تو دوایی، خدا کند که بیایی

ترا به حضرت زهرا، بیا ز غیبت کبری

در جوار کوچه های انتظار دعايم کن، در تنگنای سرودن غزل هايم نمی دانم از چه غريبم که ديدگانم به غروب عشق می مانند و به فکر کدامين لاله هستم که اشک در خاکريز چشمانم موج می زند. نمی دانم در ساحل شب به جستجوی کدامين مهتابم و کرانه ی آسمان را به ديدار چه کسی نظاره گر شده ام!!! فقط می دانم که باران در کنج نگاه تو آمدنی است!!!

يوسف فاطمه! ای زمزمه واپسين حياتم، بدان که ابهام اشک من تنديس حضور توست و غروب شعرهايم در سرا پرده انتظار،عبور غريبانه تو را گريه می کند .......

گيرند همه روزه و من گيسويت

جويند همـه هلال و من ابرويت

از جـمله ايـن دوازده مـاه تــــمام

يک ماه مبارک است آن هم رويت

مـــي ايـــــــــد از دور ,مــردي ســــواره          بـــرمــركب عشـــق, چــــون ماهپــــاره 

والشمــس رويـش, واللــيــــل مـــويـش          گلـــها هــمه مســــت, از رنگ و بويـش

عـمــــامـــه بر سر, مثــل پيـمبـــــر (ص)          در بـازوانــش نـيروي حيــــــــــــــــدر(ع) 

ازپــاي تــاسـر در شـور و شيــــن است          بــرق نگـاهــش مثل حســــين(ع) است

مي ايــد از دور خوشــــبو تر از يـــــاس          در چشــــم وابرو مـانـند عبــــــاس (ع) 

القــصـه ايــن مــرد اميـد دلهاســـــــــت          خوشبو تر از ياس فرزند زهراست(س)

بعد کنکاشی در نگاشته های پیشینیان ، زبان فکرم اینگونه به قلم باز شد:

وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِينَ

به روز عاشورا  ، مطلع فجر می بینم.

بعد لیله ی یلدایی قدر ، محقق امر فرج می بینم.

ز بیت مقصور تا بیت الحق هاله ای اشراق می بینم.

آن مصلح فاطمی را بهر نجات خلق مشتاق می یینم.

خلعت و دستار احمدی را بر قامتش چو قرص قمر ، شکوه فام می بینم.

ذوالفقار را تشنه ی دم ، خارج از نیام می بینم. 

به وقت صیحه ی روح الامین ، اصحاب بدر را به لفظ یالثارات ، مستانه و جویا می بینم.

صالحانِ خدا رنگ را گرداگرد او ، واله و پویا می بینم.

یوسف باز گشته به کنعان ، در آن کوچه ها روضه خوان می بینم.

به روی قبر مادرش زهرا مناره ای تا به سماء می بینم.

خروش جاءَ الحَقّی او را در این دَهر ، سخت مُنتقم می بینم.

ناکسان زمانه در این بین ، به حکم حق ، مُنعدِم می بینم.

رکن و پیِ اماره ها را ز دِماء ، غرقاب می بینم.

بساط کفر برچیده و ظالمان در عِقاب می بینم.

آن هیمنه ی ظلم تا ابد مستور می بینم.

دگر به موطن سلطان شهداء ، آن بیرق سرخ را ، سبز و مسرور می بینم.

ستون بیت خدا ز بانگ اذان و أن عَلیاً ، لرزان می بینم.

آن موهوم معبدِ تلمود را ز بنیان ، ویران می بینم.

جمله مسیح را مقتداء به آن امام می بینم.

کنون دایره ی دولتش به مقام می بینم.

جماعت ایستاده به نمازش ز قبله تا دجله ، ز کعبه تا کرخه  ، در موج و ازدحام می بینم.

زان پس مردمی را نه زکین بلکه به داد ، رامش و بی تاب می بینم.

عطش فقر به تلّی از مال و منال سیراب می بینم.

عقل و عمل را ، فتح به هر بام و باب می بینم.

بی دلی را دلخوش به عَهد و رَجعت ، ز منتظران می بینم.

نمی دونم چرا اینقدر دل تنگِ مسجد سهله و جمکرونم!؟

همچنان از منتظرانم ...

اللهم ادخل علي اهل القبور السرور: خدایا بر اهل قبور نشاط و سرور عطا کن

آقای مهربانم سلام

انشا الله همیشه سالم باشید و سایه ی لطفتان از سر ما کم نشود.

حال ما که خیلی بد است و اگر فکری به حالمان نکنید از دست می رویم

آقا در این قحط ایمان ، خوشحال بودیم که حد اقل هفته ایی یک بار در دعای ندبه شما را می خواندیم! اما انگار از بس از دست ما ناراحتید که حتی دیگر اجازه ی ندبه را هم نمی دهید!کم لیاقت شده ایم

آقا ! رهایمان نکن چرا که سخت منحرف شدیم و نیاز به تو داریم

آقا نگذار قلوبمان از عشق تو خالی شود البته خالی که بود ما ادعایی نداشتیم فقط به دادمان برس که خالی تر نشود

قلب ما را لایق محبت خود بدان و این گدا را رد نکن.

دلها همه شکسته است !!!!
آقا جان عده ای انقدر در هوسرانی های خود پیش تاخته اند که تو برای آنان تصویر مبهم و حتی برای عده ای افسانه شده ای
بیا تا ما تو را به آنها نشان دهیم و بگوییم ما راست می گفتیم،بیا و از دشمنان محارب اسلام انتقام بگیر تا دل های ما خنک شود تا کی ببینیم این همه ظلم و ستم را؟؟؟

آقا ما امید داشتیم وقتی تو بیای در رکاب تو باشیم ولی انگار در خیال بافی هم اسراف کردیم !تو این گدا را از بابت توهم  بالایش ببخش! در همین جا به شما می گویم که فقط  بیا ! ما که لایق در رکاب بودنت را نداریم اما شاید عده ای هنوز باشند که وقتی اسم مبارکت می آید قلبشان می تپد آقا به خاطر آنان بیا

آقا ما دوست داریم با تو باشیم گرچه تو ما را نمی خواهی ولی ما دست بردار تو نیستیم

انقدر صدایت می کنم که بالاخره صدایم را بشنوی

ای یا بن الحسن بیا