چون در آن ساعتی که دشمنان، جدّم امام حسین(ع) را به قتل رساندند فرشتگان با ناراحتی در حالی که ناله سرداده بودند عرض کردند پروردگارا! آیا از کسانی که برگزیده و فرزند برگزیده تو را ناجوانمردانه شهید کردند در می‏گذری؟ در جواب آنها خداوند به آنان وحی فرستاد که: ای فرشتگان من! سوگند به عزّت و جلالم از آنان انتقام خواهم گرفت هرچند بعد از مدّت زمان زیادی. آن گاه خداوند متعال نور و شبح فرزندان امام‏حسین(ع) را به آنان نشان داد و پس

حاج آقا قرائتی تعریف می‏كرد: در ستاد نماز گفتیم، آقازاده‌ها، دخترخانم‌ها، شیرین‌ترین نمازی که خواندید، برای ما بنویسید. یک دختر یازده ساله یک نامه نوشت، همه ما بُهتمان زد، دختر یازده ساله، ما ریش‌سفیدها را به تواضع و کرنش واداشت.

اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه وانصر ...

 و هوَ شهر الذی فرضتَ صیامَهُ علیَّ و هوَ شهرالرمضان الذیِ أنزلتَ فیهِ القرآن

                           چو خوش است صوت قرآن زِ تو دلربا شنیدن  

آقـای خوبـم !

صبح بی تو ،رنگ بعد از ظهر یک آدینه دارد
بی تو حتی مهربانی حالتی از کینه دارد
بی تو می گویند:تعطیل است کار عشق بازی
عشق اما کی خبر از شنبه و آدینه دارد؟

یوسف گمگشته عالم !

چشم عالمیان در فراقت کور شده ، قلب عالم شکسته ، و گوش عالمیان به دنبال نجوای عاشقانه ایست که در بیست و سوم رمضان مژده و بشارت ظهورتان را بدهد... .

عزیز دل زهرا !

ما بسان برادران یوسفیم که بی شرمانه با شما رفتار کردیم و شما را به قعر چاه غیبت افکندیم ... اما آمده ایم ، آمده ایم تا ما را دریابی!

متاع ناچیز و قلیلمان سری است که از شرمساری به زمین افکنده ایم و چشمانی است که در فراقتان بسان ابر باران بهاران گریسته است... .

یا بقّیةالله !

 خسته‎ایم و افسرده ، نالانیم و پژمرده، گریه امانمان را بریده است .  غم دوری، دیوانه‎مان کرده است . اما نمی‎دانیم چه شیرینی و حلاوتی در این درد و دوری است که می‎گوییم: کجاست آن که از غم هجران تو ناشکیبایی کند . تا من نیز در بی قراری، یاریش دهم کجاست آن چشم گریانی که از دوری تو اشک بریزد؟ تا من او را در گریه یاری دهم

مولای من!

دیدگانمان از فراق تو بی فروغ گشته‎اند . و می‎دانیم پیراهن یوسف، یادگار ابراهیم، نزد توست . و ای کاش نسیمی از کوی تو ، بوی آن پیراهن را به مشام جان ما برساند . و ای کاش پیکی، پیراهن ترا به ارمغان بیاورد تا نور دیدگانمان گردد . ای کاش پیش از مردن، یک بار ترا به یک نگاه ببینیم . درازی دوران غیبت، فروغ از چشمانمان برده است  کی می‎شود شب و روز ترا ببینیم و چشمانمان به دیدار تو روشن گردد؟ شکست و سرافکندگی، خوار و بی مقدارمان کرده است . کی می‎شود ترا ببینیم که پرچم پیروزی را برافراشته‎ای؟ و ببینیم طعم تلخ شکست و سرافکندگی را به دشمن چشانده‎ای .

آقای ما ! دعا کن برای ما !

باید تمام عمــر شما را صـــدا کنم

شاید که حق نان و نمک را ادا کنم

تا زنده ام به عشق تو باید،امام عصر

فکری به حال این گذر جمعه ها کنم

من اهل کوفه نیستم ولی آقا بدان

میترسم از دمی که شما را رها کنم

سنگینی فراق تو در شعر جا نشد

باید فراق را به دل خویش جا کنم

با هر گناه کردن من آه می کشی

باید مریض بودن دل را دوا کنم

با گریه پاک میشود این دلهایمان
 
کافــیست یادِ تشنه لب کربلا کــنم

گفتم: دلم گرفته و ابرهای اندوهش سیل آسا می بارد. آیا نمی خواهی با آمدنت پایان خوشی بر دلتنگیم باشی.
گفتی بگو: «اللهم عجل لولیک الفرج»
گفتم: اگر امید آمدنت نبود، اگر روز خوش ظهور در ذهنم تجلی گر نبود، هیچ گاه روزگار انتظار را برنمی تابیدم. آیا نمی خواهی به خاطر تنها دلخوشی دل غمدیده ام بیایی.
گفتی: بگو«اللهم عجل لولیک الفرج»
گفتم: روز آمدنت نبودم، روز رفتنت هم نبودم، اما حالا با التماس از تو می خواهم که روز ظهورت باشم،
گفتی: بگو«اللهم عجل لولیک الفرج»
گفتم: تو که گفتی با غم شیعیانت دلتنگ می شوی، اما من سوختم و از تو خبری نشد.
گفتی: بگو«اللهم عجل لولیک الفرج»
گفتم: چه روزها و چه شبها این دعا را زمزمه کرده ام اما تو نیامدی.
گفتی: صدای تپش های قلبت را بشنو، اگر از جان برایت عزیزترم با هر صدای تپش قلبت باید زمزمه کنی«اللهم عجل لولیک الفرج»
و من به عقب بازگشتم و دیدم که چه سالها قلبم تپیده و برای آمدنت دعای فرج نخوانده ام، ای عزیزتر از جانم.

خیلی وقت است منتظر تو هستیم ولی خودمون گم شدیم مردم این شهر تو را فراموش کرده اند، تو را از یادها برده اند، من هم تو را فراموش کرده ام!

بهار و انتظار

اولین جمعۀ سال نو بی ظهور تو گذشت ! اما چه گذشتنی !

بهار آمد و تو نیامدی ! بهارم بی تو خزان شد!

گل آمد و تو نیامدی ! گلستانم بی گل روی تو خارستان شد !

گل بی رخ یار خوش نباشد!        بی سبزه بهار خوش نباشد!

.بهار زمین آمد اما ای بهار زمان چرا تو نیامدی؟!

چرا نیامدی تا دل غمدیدگان را شاد کنی ؟!

چرا نیامدی تا خانۀ بچارگان را گرم کنی ؟!

چرا نیامدی تا کلبۀ احزانم را منور کنی؟!

شادی نوروزم در گرو ظهور تو بود!

آسمان نوروزم بی ظهور خورشید عالم تاب وجود نازنینت، تاریک و

پرهراس است!

ستارگان آسمان نوروزی به عشق دیدن روی تو در سوز و گدازند!!

و سیاره ها  به عشق دیدن جمال پر فروغت در جنب و جوشند !

حتی ماه نیز نورش از پرتو خورشید جمال تو است!!

بهار آمد ، سبزه آمد ، گل آمد

اما تو ای نرگس زهرا (س) باز هم نیامدی!

بهار رستاخیز طبیعت است، ای رستاخیز زمان بیا و با قامت دلربایت ، قیامت بر پا کن !

در این بهار دلگیرمان بیا تا دل هایمان همچون شکوفه های بادام باز

شود !

بیا و ببین نرگس ها بدون دیدن چشمان زیبایت هرگز شهلا نمی شوند!

ای نرگس زهرا (س) بیا!

بیا ! ای منتقم شهیدان خفته در خاک سرد بقیع!

بیا ای منتقم شهدای خفته در خاک گرم کربلا!

بیا ای منتقم فرق شکافتۀ شیر خدا!

بیا ای ...

ما منتظران خوبی نبودیم!؟ بیا و خود واژۀ انتظار را از نو برایمان « تفسیر »  کن!

تنهائی در جمع سخت است! ؟ بیا و واژۀ « ظهور » را برایمان « تعبیر » کن !

ای جام جهان نما ! بیا و واژۀ انسانیت را برایمان « تأویل » کن !

بیا تا واژه های نا مأنوس  « ظلم » و « ظالم» ، « تبعیض » و  « تنهائی »  ، « فقر »  و « فحشا » ، « بیماری » و « بیچارگی » ، « نا برابری » و « نادانی » ، « انتظار »  و « انتظار » ... از فرهنگ لغاتمان حذف شود!

بیا و دست دل های خسته مان را بگیر و از این کویر وحشت به بوستان سعادت ببر! بی تو ناتوانیم!

بیا و این غریقان دریای جهل را به ساحل نجات برسان !بی تو غرق گناهیم !

ققنوس چشم انتظار

دعا برای تعجیل فرج

 امام زمان ( عج ) : اَکثِروُا الدُعا ءَ  بِتَعجیلِ الفَرَج فَاِنَ ذالِکَ فَرَجُکُم ؛ برای تعجیل فرج بسیار دعا کنید ؛ چرا که فرج شما نیز در فرج من است .

شیخ صدوق ، کمال الدین ، ص 485

 رمضان ماه دعا برای تعجیل فرج

 ماه رمضان ماه دعاست ؛ چرا که دعای روزه داران در این ماه رد نمی شود و حتماً به اجابت می رسد . از سوی دیگر ضروری ترین و بافضیلت ترین دعا ها ، دعا برای تعجیل فرج و ظهور امام زمان روحی فداه است . بنا بر این ضروری ترین و پر فضیلت ترین دعا ها در ماه مبارک رمضان دعا برای تعجیل و فرج آقاست ؛ چنانچه سید بن طاووس می فرمایند : «....  خواسته حضرت او را بر نیاز های خود مقدم بدار و دعا به آن وجود مقدس را بر دعای به خود مقدم بدار ، برای جلب توجه و احسان آن بزرگوار ، در هر کار خیری ، حضرت او را بر خویشتن برتری دار . ¹

حضرت آیت الله قاضی ( رضوان الله تعالی ) در ششمین بند از دستور العمل جامع خویش برای سالکان الی الله چنین فرموده است : « از جمله اعمال مهم و لازم برای سالک ؛ دعا برای فرج مولا نا حجت بن الحسن ( ع ) در قنوت نماز وتر است ، بلکه در هر روز و در ضمن تمام دعا ها می باشد . ²

 1 . سید بن طاووس ، کشف الحجه ، ص230  2 . هاشمیان دریای عرفان ، ص 129

 قرائت بهترین سوره قرآن و دعا قبل از افطار :

 از مهمترین امور در افطار و سحری ، قبل از شروع و بعد از گفتن بسم الله الرحمن الرحیم ، خواندن سوره قدر و بهترین دعا قبل از افطار دعای »  اللهُم رَبَالنُورِ العَظیم ....... دعای عهد معروف است . طبق روایتی از امام صادق ( ع ) جبرئیل امین به حضرت رسول گرامی اسلام ( ص ) فرموده است : ( یا محمد کسی که در ماه مبارک رمضان با این دعا قبل از افطار دعا کند ، خداوند دعای او را مستجاب ، نماز و روزه او را قبول و ده دعای دیگر او را مستجاب کند .

گناهان او را می بخشد . غم و غصه او را از بین می برد . گرفتاری هایش را بر طرف می کند . حاجات او را بر آورده می نماید . او را به مقصودش می رساند . عمل او را با عمل صدیقین و پیامبران بالا می برد . و در روز قیامت چهره او درخشانتر از ماه شب چهارده خواهد بود .

 المراقبات  ، به نقل از اقبال  سید بن طاووس  ( ره )

حضرت صاحب الامر در باره غمخواری خود نسبت به ما چنین می فرماید :

« اِلی اِرتیابِ جَماعَةٍ مِنکُم فی الدّینِ وَ ما دَخَلَهُم مِنَ الشَّکِ وَ الحَیرَةِ فی وُلاةِ اَمرِهِم فَغَمُّنا ذلِکَ لَکُم لا لَنا وَسأونا فیکُم لا فینا لِأنَّ اللّهَ مَعَنا فَلا فاقَةَ بِنا اِلی غَیرِةِ وَ الحَقُّ مَعَنا فَلَن یُوحِشُنا مَن قَعَدَ عَنّا وَ نَحنُ صَنا ئعُ  رَبِّنا وَ الخَلقُ بَعدُ صَنائِعُنا »

« به من رسیده است که  گروهی از شما در دین به تردید افتاده ، در دل نسبت به اولیای امر خود به شک و حیرت دچار شده اید و این امر مایه غم ما به خاطر شما شد ، نه بخاطر خودمان در باره شما ناراحت شدیم نه درباره خودمان ، زیرا که خداوند با ماست ، پس نیازی به غیر از او برای ما نیست و حق با ماست ؛ لذا به هیچ وجه کسانی که از ما دست بردارند ، ما را  به وحشت نمی اندازند . ما صنایع و ساخته شدگان خدائیم و خلق صنایع ما هستند . » ^{( 1 )}

همانگونه که ملاحظه می فرمائید حضرت ما را برای خودمان و با توجه به ابعاد وجودی بی نهایت مان دوست دارند ، نه برای خودش و نه بخاطر نیازش به ما که عین اتصال به غنی مطلق و مظهر اوست .

این نوع خواستن و محبت عمیق ترین و زیباترین و خالص ترین نوع خواستن و محبت است زیرا در آن ، هیچ نوع شائبه نیاز و خود خواهی وجود ندارد .

و........ امیدواریم همه ما این محبت را درک کنیم و از خداوند و خود حضرت بخواهیم که دست عنایتشان را همیشه بر سر ما مستدام بدارند تا مبادا بر اثر کبر و غرور اعمالی انجام بدهیم که خدای ناکرده آن حضرت از دست ما غمگین شوند .